Soms pikken labradors uit onverwachte hoek signalen op.
Zo sprak ik laats Mariska die haar labrador altijd in de bench deed als ze ging werken.
Na een korte tijd zocht haar labrador vanzelf haar bench op als Mariska naar haar werk ging.
“Wat een slimme hond heb ik toch” zei ze tegen me. Hij weet precies wanneer ik naar mijn werk ga.
Sommige labradors lijken onze gedachte te kunnen lezen. Maar wat er in werkelijkheid gebeurt is dat ze jouw gewoontegedrag observeren.
Door dit te doen kunnen ze op je handelingen anticiperen.
Omdat honden met elkaar communiceren via lichaamstaal, worden ze al snel een expert in het lezen van de lichaamstaal van hun baas.
Toen Mariska op een avond visite zou krijgen, ging ze zich opmaken.
Toen haar labrador daarop direct haar bench opzocht, realiseerde Mariska zich dat haar labrador niet haar gedachten had gelezen, maar…
… dat ze dit deed door haar te observeren.
Waarom is dit belangrijk voor het trainen van je labrador?
Je moet dus consequent zijn als je je labrador traint. Behandel hem elke keer op dezelfde manier.
Bestaat je gezin uit meerdere personen, dan moeten zij de hond allemaal op dezelfde manier behandelen.
Anders raakt je labrador in de war en kun je niet meer van hem verwachten dat hij op de gewenste manier op commando’s reageert.
Hoe belangrijk is een goed getrainde labrador voor jou?
Wil jij een labrador die niet meer aan de lijn trekt, continu tegen mensen opspringt en naar je toekomt als je hem roept?
Dan is mogelijk mijn populaire eBoek – Het Complete Handboek Voor Een Gezonde, Gelukkige En Gehoorzame Labrador – iets voor jou.
Hier staan honderden tips,trucs en technieken in om een gelukkige, gezonde en goed opgevoede labrador te hebben..
Klik direct op de link hieronder voor meer informatie:
1 Response to "Een Tip Voor Het Trainen Van Je Labrador"
Nou, nou, nou, wat een toestand met “Meisje”, mijn pup-Labrador ….
ONTZETTEND blij was ik toen ik haar op 29 augustus kreeg en nu, na zo’n anderhalve maand, hou ik waanzinnig veel van “mijn Meisje”.
Toch geef ik eerlijk toe dat er ook momenten zijn geweest dat ik me geen raad meer met haar wist.
Meisje is volgens mij een bijzonder slim Labradortje; commando’s pakt ze vrij snel op al kan ze deze even snel weer vergeten als ze enthousiast raakt door een ontmoeting met andere honden of tegemoet lopende mensen. Ik vergeef haar dat met liefde omdat ik Meisje vaak vergelijk met mijn (toen nog) jonge kinderen, die eveneens hun controle verloren als ze opa en oma ontmoetten.
Wel blijf ik met Meisje volharden met mijn standaard commando’s “laag en hier”, waar ze na anderhalve maand steeds vertrouwder mee raakt en vaker direct gehoorzaamd, ook al gaat dat vaak met enige tegenzin.
Het andelen met haar is momenteel een echt plezier geworden. Trekken aan de lijn doet ze nauwelijks nog, anders is een kort “voet” of “naast” voldoende, al zal ik deze commando’s tijdens de wandelingen vele tientallen malen moeten herhalen maar dat heb ik er graag voor over.
Slechts haar eerste nacht bij mij heeft ze mijn gehele woonomgeving laten weten dat ze een baasje heeft. De hele nacht lang heeft ze gejankt en gepiept.
Tweemaal heb ik die nacht speciaal voor haar mijn lekkere warme bedje verlaten om haar even het gevoel te geven dat ik er voor haar ben, ook al kan ze me niet zien, maar tevergeefs ….
Alle volgende nachten hebben mijn buren en ik geen centje last meer van haar gehad ! Heel soms ontwaakt ze ’s nachts en laat ze even merken dat ze er nog is en blaft een paar maal. Dan besteed ik er geen aandacht aan, behalve dat ik af en toe even duidelijk voor haar hoorbaar m’n bed verlaat. Het geblaf verstomt dan (vaak), niet altijd.
Het enige enorme probleem dat ik met haar had is dat ik dagelijks de keuken en gang heb moeten dweilen omdat ze op iedere willekeurige plaats haar behoeftes deed. Kort nadat ik eindelijk klaar met dweilen was trof ik weer plasjes aan op de meest gevarieerde plaatsen en poepen deed ze bij voorkeur op de kokos deurmat ….
Meerdere malen heb ik die deurmatten dan ook met een hoge drukreiniger schoon moeten maken want het is onbegonnen werk de poep met papier, kranten en dweiltjes schoon te maken. Maar ja, zo’n kokos deurmat is niet na een paar uur al droog, dat kost minimaal een dag en nacht.
Ik besloot Meisje voortaan de toegang tot de gang te beletten en bleef uitsluitend de keuken nog voor haar beschikbaar waar ook haar bench is. Voor deze bench geeft ze nooit respect getoond: alle hoeken ervan heeft ze beplast en bepoept ….
Vaak was ik kwaad om haar “poepgedrag”, trachtte het voor haar te verbergen maar dat lieve hondje voelt en proeft mijn boosheid toch altijd.
Omdat zij en ik de laatste tijd dus gezamenlijk in de keuken verblijven werd het een stuk makkelijker haar aandachtig te observeren. Tenslotte kijk ik graag naar haar en ga ik daardoor haar gedrag beter begrijpen.
Na een tijdje viel het me op dat Meisje regelmatig (zonder enige duidelijke oorzaak) onverwacht pal voor me gaat zitten en me strak in de ogen kijkt. Ze zit dan strak en bewegingloos voor me.
Normaal gesproken houdt ze dat hooguit 10 seconden vol en slaat dan de ogen voor me neer maar in dit geval houdt ze vol en blijft ze me strak aankijken. Lieve woordjes en strelen helpen niet. Haar prachtige bijna zwarte ogen blijven strak in mijn ogen kijken. Ik begreep niet wat ze wilde of juist niet wilde, maar haar strakke blik kon niets anders zijn dan een signaal dat ik niet begreep.
Een ander signaal werd gegeven doordat ze mijn keuken (die ze intussen van binnen tot buiten kent) regelmatig “afsnuffelde” en zelfs DUIDELIJK hoorbaar, wat ze normaal niet doet.
Ook dit moest een reden hebben waar ik echter geen signaal in zag totdat ……
TOTDAT het me na lange tijd begon op te vallen dat Meisje NA het luidruchtige snuffelen en NA het mij strak aankijken mijn zojuist opgeknapte keuken weer bevuilde ….
Zou ik EINDELIJK haar signalen langzaam maar zeker gaan begrijpen … ?
Ik nam de proef op de som !
Op het moment dat ze me weer een heel strakke blik gaf en op het moment dat ze weer de keuken luidruchtig en fanatiek besnuffelde liet ik liggen waar ik mee bezig was en opende de keukendeur voor haar en gingen we samen naar buiten.
Resultaat? Binnen drie minuten een grote plas en dan na een minuut of acht een enorme drol !!!
Nat als mensen plast Meisje dagelijks natuurlijk vaker dan ze poept, maar het ging me vanaf dat moment duidelijk opvallen dat Meisje toch echt na zo’n twee uur de behoefte heeft zich even te “ontlasten”.
Daar ik de hondentaal tegenwoordig dus een tikkie begin te begrijpen, is het me nu ook heel duidelijk geworden dat Meisje dorst heeft als ze bij haar drinkbak beurtelings naar mij en die bak kijkt. Mensen, wat kan DIE MEID veel drinken !!!!
Voer geef ik haar op geregelde tijden (vier maal per dag) en wat dit betreft zijn me van Meisje nog geen signalen opgevallen.
Het enige probleem dat ik nu nog op moet zien te lossen is hoe ik kan voorkomen dat ze vrijwel iedere nacht haar bench volschijt ….., maar sinds ik heel langzaam “honds” ben gaan verstaan en begrijpen hebben Meisje en ik een FANTASTISCHE verhouding opgebouwd, die alleen maar mooier en fijner kan worden.